مقایسه انگیزه مشارکت ورزشی دانشجویان رشته های حوزوی و غیرحوزوی

پژوهش حاضر با هدف، مقایسه انگیزه ی مشارکت ورزشی دانشجویان رشته‏های حوزوی و غیرحوزوی انجام گرفته است. جامعه آماری 2600 نفر از دانشجویان دانشگاه بجنورد و 360 نفر از دانشجویان مراکز حوزوی شهر بجنورد بودند، نمونه آماری این تحقیق با استفاده از جدول مورگان 521 نفر دانشجو (186 نفر دانشجوی حوزوی و 335 نفر دانشجوی غیرحوزوی) از رشته‏های مختلف تحصیلی دانشگاه بجنورد و مراکز حوزوی شهر بجنورد انتخاب شدند، نمونه ها به صورت طبقه‏ای و کاملاً تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش انگیزه مشارکت از پرسش نامه انگیزه مشارکت ورزشی گیل و همکاران (1983)، شامل 30 سوال با 8 خرده مقیاس، در این تحقیق استفاده گردید. هم چنین در بخش اول پرسش نامه مشخصات افراد شامل سن، جنسیت، مقطع تحصیلی، رشته ورزشی مورد علاقه و تعداد جلسات تمرین هفتگی مورد سوال واقع شد. در قسمت اول فصل چهار ابتدا یافته ها توصیف شد و در ادامه چون توزیع داده ها غیر نرمال بود از آزمون غیر پارامتری مان ویتنی برای پاسخ به فرضیه ها استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که، بین انگیزه مشارکت ورزشی دانشجویان رشته‏های حوزوی و غیرحوزوی تفاوت معناداری وجود دارد، و با توجه به جدول میانگین ها دانشجویان غیرحوزوی در وضعیت بهتری می باشند. در خرده مقیاس های موفقیت، تفریح و سرگرمی نیز بین دانشجویان حوزوی و غیرحوزوی تفاوت معنادار بود (p<=0/05)، که در هر دو عامل دانشجویان غیرحوزوی در وضعیت بهتری قرار گرفتند. اما در خرده مقیاس های گروه گرایی، آمادگی، رهایی انرژی، عوامل موقعیتی، بهبود و توسعه مهارت و دوست یابی بین دانشجویان حوزوی و غیرحوزوی تفاوت معناداری مشاهده نگردید (p>0/05). هم چنین با توجه به نتایج آزمون فریدمن بین اولویت عوامل گوناگون انگیزه شرکت دانشجویان در فعالیت‏های ورزشی تفاوت وجود دارد، در میان دانشجویان غیرحوزوی به ترتیب خرده مقیاس های تفریح و سرگرمی، آمادگی، بهبود و توسعه مهارت، گروه گرایی، موفقیت، رهایی انرژی، دوست یابی، و عوامل موقعیتی در اولویت بوده و در میان دانشجویان حوزوی به ترتیب خرده مقیاس‏های آمادگی، تفریح و سرگرمی، بهبود و توسعه مهارت، گروه گرایی، عوامل موقعیتی، رهایی انرژی، دوست یابی و عوامل موقعیتی در اولویت بوده است.